Verwerkingsproces nav casus depressie

Dit doek kwam tot stand naar aanleiding van een begeleiding die diep raakte en 'bleef hangen'. Om het uit mijn systeem te krijgen besloot ik er mee aan de slag te gaan. Vertrekpunt waren 3 afzonderlijke collages. Omdat er geen samenhang in leek en omdat het niet 'af' voelde besloot ik ze op een schildersdoek te plakken. Ook dat voelde niet 'af' of 'niet genoeg'. Door het te overschilderen met witte pigmentverf, er een touw op te kleven in de vorm van een labyrint voelde het al beter aan. Toch leek het proces nog niet ten einde. Hierop volgde het naaien met rode draad op doek en als laatste kwam er een stronk boomwortel bij.  Het geheel oogde verre van rustig eerst, maar het voelde wel alsof gedurende het hele proces tijdens een hele week iets binnenin gebeurd was, een soort loslaten maar ook nieuwe perspectieven op de casus.

Later deelde ik dit doek met andere teamleden alsook het hele proces. Dit voelde goed en 'afgewerkt'.